Verse sla uit eigen tuin – klinkt duur en ingewikkeld? Nou, eigenlijk valt dat best mee. Op mijn balkon in Rotterdam heb ik een paar maanden geleden een klein sla-avontuur gestart, en nee, ik ben geen moestuinexpert. Toch geniet ik bijna dagelijks van echt knapperige sla, geplukt terwijl ik koffie zet. Misschien is het makkelijker dan je denkt, alleen vertellen ze dat niet altijd zo duidelijk…
Waarom zelf sla kweken eigenlijk zo’n goed idee is
Even eerlijk: sla kopen in de supermarkt is makkelijk, maar verse sla van eigen bodem – daar kan geen plastic bakje tegenop. Ten eerste versheid: je knipt het af als jij wilt, geen weken in een koelcel. En dan de smaak – sla uit eigen tuin heeft nét dat beetje extra bite. Geen rare conserveermiddelen, gewoon puur natuur.
Bovendien is het helemaal niet ingewikkeld. Je hebt geen gigantische moestuin nodig: zelfs in een paar potten op het balkon lukt het. En het scheelt straalvervuiling, omdat je niet elke week groenten hoeft te kopen die van ver komen. Niet gek voor zo’n kleine verandering, toch?
Een paar tips om te starten – ik deel mijn bevindingen
- Kies de juiste sla: rucola, botersla, lollo rosso – ze groeien allemaal anders. In stadsgebied merkte ik dat rucola sneller groeit, ideaal voor ongeduldige types zoals ik.
- Zaaien en water geven: zaai niet te diep. ~0.5 cm is genoeg, anders gaan de zaadjes sowieso stuk of ze rotten. Mijn buurman vertelde me maanden geleden: “teveel water is net zo slecht als te weinig”, met andere woorden – evenwicht houden.
- Oogsten op tijd: sla wordt bitter als ie te oud wordt. Probeer te plukken als de bladeren nog zacht zijn, meestal 4 tot 6 weken na het zaaien. En grappig – als je steeds wat plukt, groeit de plant gewoon door.
- Gebruik goede aarde: ik was lui, gooide wat potgrond in een oude bak. Maar met wat compost erin zie je het verschil – sla groeit sneller, steviger.
Wat je misschien niet wist over thuiskweek van sla
Zelf sla kweken is niet alleen een hobby – het is eigenlijk een kleine revolutie op je bord. In Nederland, zeker in stedelijke gebieden als Amsterdam of Utrecht, zijn er al heel wat buurtinitiatieven waar mensen samen hun groenten onderhouden. Het scheelt geld en je leert je eten beter kennen. Ik zat laatst in ons WhatsApp-groepje van de buurtmoestuin, en iedereen was het erover eens: “het is zo chill om te zien dat het groeit!”
Natuurlijk heb je soms last van slakken of ziektes, maar juist dat geeft een gevoel van ‘echt bezig zijn’. En als iets mislukt – nou en? Volgend jaar beter. Dus als je een terras hebt, groot of klein – geef die plantjes een kans. Misschien begin je klein, met een paar kropjes sla, en later groei je door naar een heel veldje (oké, misschien overdrijf ik een beetje…)
In de praktijk: zo heb ik mijn eerste verse salade gemaakt
Vorige week ben ik gewoon met een simpele mesje drie blaadjes geplukt, wat kerstomaatjes erbij, een scheutje olijfolie en citroensap – klaar. Echt een topmaaltje, waarbij ik me net iets beter voelde dan wanneer ik een zakje sla uit de supermarkt opentrek. En het mooie is: dit kost bijna niets, maar levert zoveel voldoening.
Je hoeft dus niet meteen een groene duim te hebben om iets goeds te doen voor jezelf en je omgeving. Wie weet, misschien begin je deze lente ook wel – het fijne aan sla is dat het bijna vanzelf gaat, zolang je het maar af en toe een beetje liefde geeft.
In ieder geval, ik ben benieuwd: wat is jouw ervaring met zelf groenten kweken? Deel het hieronder – misschien leren we nog wat van elkaar. En anders, gewoon proberen hè… in het ergste geval eet je een paar blaadjes die toch nooit in je salade zouden zijn beland.
